കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയത്തിലെ ഒന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന വിദ്യാര്‍ത്ഥിയാണ് കഥാപാത്രം. രാത്രി മാതാപിതാക്കളുടെ കൂടെയാണവന്‍ കിടന്നുറങ്ങാറുള്ളത്. പക്ഷേ, വിത്തിനുള്ളില്‍ ജീവനുള്ള ഒരു പ്രതിഭാസമുണ്ടല്ലോ. ഇതുപോലെ ഒരു കൊച്ചു ഹൃദയം അവനിലും ഉണരാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം അവന് ക്ലാസ്സില്‍ എത്തിയത് പുതിയ വാര്‍ത്തയുമായാണ്. കൂടെയുള്ള കുട്ടികള്‍ കാതുകൂര്‍പ്പിച്ചിരുന്നു. സമപ്രായക്കാരോട് അവന് തുറന്നു പറഞ്ഞു. കഴിഞ്ഞ രാത്രിയില്‍ മാതാപിതാക്കളില്‍ നിന്നും കണ്ട “കാര്യ’ങ്ങള്‍. കഥ ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നില്ല. കേട്ട കുട്ടികള്‍ വീട്ടില്‍ ചെന്ന് കൂട്ടുകാരന്‍ പറഞ്ഞ “വീട്ടുവിശേഷങ്ങള്‍’ അവരുടെ രക്ഷിതാക്കളോടും പങ്കുവെച്ചു. അപ്പോഴാണ് ചിത്രം പൂര്‍ണമാകുന്നത്. ഒന്നും അറിയില്ലെന്നു കരുതി മാതാപിതാക്കളുടെ ഇടയില്‍ കിടത്തിയതിന്റെ അനന്തരഫലം ഇത്ര വലുതാകുമെന്ന് ആ മാതാപിതാക്കളാരും കരുതിയിരുന്നില്ല.
അറിയുക, കുട്ടികള്‍ വെബ് ക്യാമറകളാണ്. മാതാപിതാക്കള്‍ ചെയ്യുന്നത് മുഴുവന്‍ പകര്‍ത്തിവെക്കാനും വേണ്ടവരിലേക്ക് പകരാനും കഴിയുന്നവര്‍. യാതൊരു എഡിറ്റിംഗും കൂടാതെ വീണ്ടും അതെല്ലാം പ്ലേ ചെയ്യാന്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് സാധിക്കും. ചെറു പ്രായത്തില്‍ തന്നെ ലൈംഗികതയുടെ ചിത്രം അവരുടെ മനസ്സില്‍ പതിയുന്നതിന് ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ സാധ്യതകളുണ്ട്. കൂടെ കിടത്തുമ്പോഴും അവര്‍ മയങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്ന് “ഉറപ്പുവരുത്തി’യാലും ഭാര്യാ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ അറിയാത്ത ഒരു സംഗതിയുണ്ട്; അവരുടെ ഉള്‍ക്യാമറ തുറന്നിരിക്കുകയാണെന്നതാണത്. ഓരോ ചലനവും അവര്‍ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടാവും.
ഇവിടെയാണ് നിരീക്ഷണ പഠനം എന്ന വിഷയം വരുന്നത്. കുട്ടികള്‍ പഠിക്കുന്നത് വെറും കേള്‍വിയിലൂടെ മാത്രമല്ല. കാഴ്ചയിലൂടെയും പഠിക്കുന്നുണ്ട്. നല്ല സ്വഭാവത്തിന്റെയും ചീത്ത സ്വഭാവത്തിന്റെയും രൂപീകരണം ആദ്യം തുടങ്ങുന്നത് രക്ഷിതാവില്‍ നിന്നാണ്. അഥവാ വീട്ടില്‍ നിന്ന്. മനഃശാസ്ത്രപരമായി ഇതെങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം. സാധാരണ നാം മറ്റുള്ളവരെ നിരീക്ഷിക്കുകയോ ശ്രവിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ പലതും ആര്‍ജിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. ഇതുപോലെ കുട്ടികളും പഠിക്കുന്നുണ്ട്. ആരെയാണോ നിരീക്ഷിക്കുകയും അനുകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അയാളെ മോഡല്‍ എന്നു പറയുന്നു. മാതൃകകളെ രണ്ടായി തിരിക്കാം. ഒന്ന്: യഥാര്‍ത്ഥ ജീവിത മാതൃകകള്‍. ഉദാ: മാതാവ്, പിതാവ്, സുഹൃത്തുക്കള്‍, അധ്യാപകര്‍. രണ്ട്: പ്രതീകാത്മക മാതൃകകള്‍. ഉദാ: ടിവി, പുസ്തകങ്ങള്‍.
മാതാപിതാക്കള്‍ നല്ല മാതൃകകളാകുമ്പോള്‍ മക്കള്‍ നന്നാവുന്നുണ്ട്. കാരണം അവരെ കണ്ടുകൊണ്ടാണ് പഠിക്കുന്നത്. കേള്‍ക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ കാഴ്ചക്കാണ് പഠനത്തില്‍ പ്രാധാന്യമുള്ളത്. കുട്ടിയോട് കുറേ ഉപദേശങ്ങള്‍ നല്‍കുമ്പോള്‍ അത് ഉള്‍ക്കൊണ്ടെന്നു വരില്ല. അതേ സംഗതികള്‍ പ്രവര്‍ത്തനത്തിലൂടെ കാണിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള്‍ ആ വഴി സ്വീകരിക്കും. പ്രതീകാത്മക മാതൃകകളില്‍ നിന്നും കുട്ടികള്‍ നല്ലതും ചീത്തയും നിരീക്ഷിച്ചു പഠിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് കാര്യവിചാരങ്ങളില്ലാത്ത പ്രായത്തിലുള്ള കുട്ടികള്‍ പോലും അനാവശ്യ വാക്കുകളും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും പയറ്റുന്നത്. അവര്‍ മാതൃകയാക്കിയത് ടിവിയിലെ പ്രോഗ്രാമുകളെയാണ്.
ചെറുപ്രായത്തില്‍തന്നെ കാണുന്നതും കേള്‍ക്കുന്നതും മനസ്സില്‍ പതിയും. യുകെജി വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ ടീച്ചര്‍ ക്ലാസ്സില്‍നിന്ന് പുറത്താക്കിയപ്പോള്‍ ഒമ്പത് വാചകങ്ങളിലൂടെ അവന്റെ പ്രതികരണം ടീച്ചര്‍ക്കുനേരെ തൊടുത്തുവിട്ടു. നിഘണ്ടുവിലില്ലാത്ത വാചകങ്ങള്‍. അധ്യാപകര്‍ രക്ഷിതാക്കളെ വിളിപ്പിച്ചു വിഷയമവതരിപ്പിച്ചു. ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും ഞെട്ടി. സംഗതിയുടെ അടിസ്ഥാന കാരണം കണ്ടെത്താന്‍ അവര്‍ കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിച്ചു. ഭാര്യ പറഞ്ഞു, നിങ്ങള്‍ അന്ന് മൂന്നാല് വാചകങ്ങള്‍ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ. അതുകേട്ട് പഠിച്ചതായിരിക്കും. ഉടനെ ഭര്‍ത്താവ് ഇടപെട്ടു.’ നാലഞ്ച് വാക്ക് നീയും പറഞ്ഞില്ലേ? രണ്ടുപേരും പറയുന്നത് കുട്ടി കേട്ടു. അവന് ടീച്ചര്‍ക്കും നല്‍കി.
നിഷ്കളങ്കമായ ഹൃദയത്തെ കലുഷിതമാക്കി തീര്‍ക്കുന്നത് വീട്ടിലെ ജീവാത്മക മാതൃകകളും പ്രതീകാത്മക മാതൃകകളുമാണ്. പാവപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് ദാനം ചെയ്യുന്നത് മക്കളുടെ മുമ്പില്‍ വെച്ചാവുമ്പോള്‍ അവര്‍ അത് മാതൃകയാക്കുന്നു. സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളെ കുറ്റം പറയുന്നത് തങ്ങളുടെ മക്കള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുവെങ്കില്‍ അതനുസരിച്ച് അവര്‍ തങ്ങളുടെ ഉമ്മാമയോടും ഉപ്പാപ്പയോടും മോശമായി പെരുമാറും. അവസാനം കൊടുത്തതു മാത്രം തിരിച്ചുകിട്ടും. അതിനാല്‍ നന്മയുടെ മാതൃകകളാവാന്‍ രക്ഷിതാക്കള്‍ക്ക് കഴിണം.
നനയുന്ന നയനങ്ങള്‍
അബ്ദുല്‍ഖാദിര്‍ ദാരിമി കല്‍ത്തറ
വിശ്വാസി അല്ലാഹുവിനെ ഭയപ്പെട്ട് ജീവിക്കണം. ഭൗതിക ലോകത്ത് അനുവദിക്കപ്പെട്ട സുഖങ്ങളൊക്കെ ആകാമെങ്കിലും അതില്‍ മതിമറന്ന് അല്ലാഹുവിനെ വിസ്മരിച്ചു പോകരുത്. പക്ഷേ, ഇന്ന് സമൂഹത്തിന്റെ അവസ്ഥയെന്താണ്? ഭൗതിക ഭ്രമത്തില്‍ മനുഷ്യന്‍ കളിയും വിനോദവുമാണ് പൊതുവെ ജീവിതത്തിന്റെ മുഖ്യ അജണ്ടയാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ഇതിലൊന്നും ഏര്‍പ്പെടാതെ ജീവിക്കാന്‍ മറ്റൊരു ലോകം കണ്ടത്തേണ്ട അവസ്ഥയാണുള്ളത്. ഇവിടെ യഥാര്‍ത്ഥ വിശ്വാസികളുറക്കെ ചിന്തിക്കണം. റബ്ബിനെയോര്‍ത്ത് കരയണം. നബി(സ്വ) പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ അറിയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ നിങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ കുറച്ചു മാത്രം ചിരിക്കുകയും കൂടുതല്‍ കരയുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു (തുര്‍മുദി).
നബി(സ്വ) മറ്റൊരു വേളയില്‍ പറഞ്ഞു.നിങ്ങള്‍ കരയുക. കരച്ചില്‍ വരുന്നില്ലെങ്കില്‍ ഉണ്ടാക്കിക്കരയുക. നരകാവകാശികള്‍ കരഞ്ഞു കരഞ്ഞ് മുഖത്ത് കണ്ണീര്‍ ചാലുകള്‍ രൂപപ്പെടും. കണ്ണു നീര് വറ്റിയാല്‍ രക്ത കണങ്ങള്‍ ചാലിട്ടൊഴുകും. പിന്നീട് കണ്ണ് തന്നെ കൊഴിഞ്ഞു വീഴും (ഇബ്നു മാജ). പരലോകത്തെ കരച്ചില്‍ ഒഴിവാക്കണമെങ്കില്‍ ഇവിടെ കരയണമെന്നര്‍ത്ഥം.
അബൂഹുറൈറ(റ)യില്‍ നിന്ന് നിവേദനം: നബി(സ്വ) അരുളി: അല്ലാഹുവിനെ ഭയപ്പെട്ടു കരയുന്നവന്‍ കറന്നെടുത്ത പാല്‍ അകിട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതു വരെ നരകത്തില്‍ പ്രവേശിക്കുകയില്ല. അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ യുദ്ധം ചെയ്ത പൊടിപടലങ്ങളും നരകത്തിന്റെ പുകയും ഒരുമിച്ചു കൂട്ടുകയില്ല. അനസ്(റ)ല്‍ നിന്ന് നിവേദനം: നബി(സ്വ) ഉബയ്യിബനു കഅ്ബിനോട് പറഞ്ഞു. നിങ്ങളുടെ മേല്‍ ലം യകുന്‍ സൂറത്ത് ഓതിക്കേള്‍പ്പിക്കാന്‍ അല്ലാഹു എന്നോട് കല്‍പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉബയ്യ് ആശ്ചര്യപൂര്‍വം ചോദിച്ചു, അല്ലാഹു അങ്ങയോട് എന്റെ പേര് പറഞ്ഞോ! അതേ എന്ന മറുപടി കേട്ടപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം കരയാന്‍ തുടങ്ങി.
അബൂ മഅ്മറിനെ തൊട്ട് നിവേദനം: അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ഉമര്‍ (റ) മര്‍യം സൂറത്ത് ഓതി സുജൂദ് ചെയ്തു. എന്നിട്ടവിടുന്ന് പറഞ്ഞു.ഞാന്‍ സുജൂദ് ചെയ്യുന്നു.പക്ഷേ കരച്ചില്‍ വരുന്നില്ലല്ലോ..
അബൂബക്കര്‍ സിദ്ദീഖ്(റ)ന്റെ ഭരണ കാലത്ത് ഏതാനും യമന്‍ നിവാസികള്‍ മദീനയില്‍ വന്നു. ഖുര്‍ആന്‍ പാരായണം കേട്ടപ്പോള്‍ അവര്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അപ്പോള്‍ സിദ്ദീഖ്(റ) പറഞ്ഞു: നബി(സ്വ)യുടെ കാലത്ത് ഞങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു. പിന്നെ ഹൃദയങ്ങള്‍ കടുത്ത് പോയി.
അനസുബ്നു മാലിക്(റ)ല്‍ നിന്നും നിവേദനം. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: സ്വഹാബത്തില്‍ നിന്നും പ്രയാസകരമായ ഒരു കാര്യം നബി(സ്വ) അറിഞ്ഞു. ഉടനെ അവിടുന്ന് പ്രസംഗിക്കാന്‍ എഴുന്നേറ്റു. പ്രസംഗത്തില്‍ പറഞ്ഞു: എന്റെ മേല്‍ സ്വര്‍ഗവും നരകവും വെളിവാക്കപ്പെട്ടു. എന്നാല്‍ ഇന്ന് കണ്ടപോലെ നന്മയും നാശവും ഞാന്‍ ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല.ഞാന്‍ അറിയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ നിങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ കുറച്ചു മാത്രം ചിരിക്കുകയും കൂടുതലായി കരയുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. അനസ്(റ) പറയുന്നു: ഇത്രയേറെ പ്രയാസമുണ്ടായ ഒരു ദിവസം നബി(സ്വ)യുടെ അനുചരന്മാര്‍ക്ക് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അവര്‍ തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തല പുതപ്പിട്ട് മൂടി.
ഉബൈദുബനു ഉമൈര്‍(റ) ആഇശ(റ)യില്‍ നിന്ന് നിവേദനം. അദ്ദേഹം ആഇശ(റ)നോട് ചോദിച്ചു: നിങ്ങള്‍ നബി(സ്വ)യില്‍ നിന്ന് കണ്ട ഏറ്റവും അത്ഭുതകരമായ ഒരു സംഭവം വിവരിക്കൂ. അല്‍പനേരത്തെ നിശ്ശബ്ദതക്ക് ശേഷം ആഇശ(റ) പറഞ്ഞു: ഒരു രാത്രി നബി(സ്വ) എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഇന്ന് രാത്രി അല്ലാഹുവിന് ഇബാദത്ത് ചെയ്യാന്‍ എന്നെ അനുവദിക്കൂ. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അല്ലാഹുവാണ് സത്യം. ഞാന്‍ തങ്ങളുടെ സാമീപ്യം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഒപ്പം അങ്ങേക്ക് സന്തോഷമുള്ള കാര്യവും. അങ്ങനെ നബി (സ്വ) ശുദ്ധി വരുത്തി നിസ്കരിക്കാന്‍ നിന്നു. പിന്നെ അവിടുന്ന് കരയാന്‍ തുടങ്ങി. കരഞ്ഞു കരഞ്ഞ് തന്റെ മടിത്തട്ട് നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നു. വീണ്ടും കരഞ്ഞു ഭൂമി നനയുന്നത് വരെ. പ്രഭാതമായപ്പോള്‍ ബിലാല്‍(റ) വാങ്ക് വിളിക്കാനായി വന്നു. കരഞ്ഞ് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നബി(സ്വ)യെ കണ്ടപ്പോള്‍ ബിലാല്‍(റ) ചോദിച്ചു: അല്ലാഹുവിന്‍റ റസൂലേ, അങ്ങ് കരയുകയോ.. അങ്ങേക്ക് പാപങ്ങളില്ലല്ലോ… നബി(സ്വ) പ്രതികരിച്ചു: ഞാനൊരു നന്ദിയുള്ള അടിമയാേകണ്ടയോ? എനിക്ക് ഒരായത്ത് ഇറക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അത് പാരായണം ചെയ്യുകയും അതില്‍ ചിന്തിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനാണ് നാശം. നിശ്ചയം ആകാശ ഭൂമിയെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിലും രാവും പകലും മാറി മറിയുന്നതിലും ബുദ്ധിയുള്ളവര്‍ക്ക് ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട് എന്നതാണാ ആയത്ത്. (ആലു ഇംറാന്‍/190)
അബൂ റൈഹാന(റ) യെ തൊട്ട് നിവേദനം. അദ്ദേഹം ഒരു യുദ്ധത്തില്‍ നബി(സ്വ)യുടെ കൂടെ പുറപ്പെട്ടു. അപ്പോള്‍ ഒരു രാത്രി അവിടുന്ന് പറയുന്നതായി കേട്ടു. അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ (യുദ്ധത്തില്‍) ഉറക്കമൊഴിച്ച ഒരു കണ്ണിന്റെ മേല്‍ നരകം നിഷിദ്ധമാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. മൂന്നാമതൊന്നു കൂടി റസൂല്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. അത് ഞാന്‍ മറന്നു പോയി. അബുശൈഖ്(റ) പറയുന്നു: ചിലരില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ അത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അല്ലാഹു നിഷിദ്ധമാക്കിയ കാര്യങ്ങളെ തൊട്ട് അടക്കുന്ന കണ്ണാണത് (ഹറാം നോക്കാത്ത കണ്ണ്).
അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു മസ്ഊദി(റ)ല്‍ നിന്ന് നിവേദനം: നബി(സ്വ) പറഞ്ഞു: അല്ലാഹുവിനെ ഭയപ്പെട്ടു കൊണ്ട് ഒരു ഈച്ചയുടെ തലയോളമെങ്കിലും കണ്ണുനീരൊഴുക്കുകയും അതവന്റെ മുഖത്ത് എത്തുകയും ചെയ്താല്‍ അവന് അല്ലാഹു നരകം നിഷിദ്ധമാക്കുന്നതാണ്.
അല്ലാഹുവിനെയോര്‍ത്തുള്ള കണ്ണുനീര്‍ നയന സൗഭാഗ്യത്തിനുള്ള നന്ദിപ്രകാശനം കൂടിയാണ്. കണ്ണുകൊണ്ട് നന്മ ദര്‍ശിക്കുന്നതിനൊപ്പം പാപഭാരവും നരകഖബ്ര്‍ ശിക്ഷകളുമോര്‍ത്ത് കരഞ്ഞ് ഹൃദയം വിമലീകരിക്കാന്‍ വിശ്വാസി ഉത്സാഹിക്കണം.
